„A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą.
Nie znać języka swego – hańbą oczywistą.”
F.K.Dmochowski
Język polski, czyli ojczysty, narodowy, literacki świętuje swoje święto 21 lutego. Jednak każdy z nas posługuje się nim nie tylko od święta. Warto mówić ładnie, wyraźnie, aby być dobrze rozumianym. Łamańce językowe są sposobem na upłynnienie mowy, a mamy ich całe mnóstwo. Dlatego uczniowie naszej szkoły ostatnio ćwiczyli „polskie skrętacze języka”. Każda klasa wybrała sobie jeden łamaniec z głosek szeleszczących, różnych zbitek spółgłoskowych czy ciekawie brzmiących sylab. Wybrane zdania czy nawet krótką historyjkę dzieci nauczyły się płynnie czytać, następnie zapisały czy narysowały na kartce, by powiesić na okolicznościowej gazetce, a nawet nagrały wraz z wychowawcą w postaci krótkiego filmiku. W ten sposób wszyscy dowiedzieli się, że warzy żaba smar, a ta pchła pchłę pchła do wody i podobno huczek hasał z tłuczkiem, co rzekł trznadel do trznadla oraz jakie imiona mieli pewni Japończycy czy Chińczycy. Te i podobne historie językowe usprawniły nasz aparat mowy, więc z pewnością łatwiej nam będzie zapytać, czy trzy cytrzystki grają na cytrze, czy druga gwiżdże, a trzecia łzy trze?
